„Ten dzień jest poświęcony Panu, Bogu waszemu. Nie bądźcie smutni i nie płaczcie (…) A nie bądźcie przygnębieni, gdyż radość w Panu jest ostoją waszą”. (Ne 8, 9 – 10)
Choć dziś czwartek, a nie niedziela, to przecież mogę poświęcić go Panu. Dostrzegać to, za co mogę dziękować i cieszyć się tym na nowo. Doceniać moich bliskich, koncentrować się na dobru w nich. Przeżywać wdzięczność. A stąd już tylko krok do prawdziwej radości.
„ Jestem wdzięczny:
– kiedy mogę sprzątać po imprezie, bo to znaczy, że mam przyjaciół,
– za podatki, które płacę, bo to znaczy, że mam dochody,
– za ubrania, które są nieco ciasne, bo to znaczy, że mam jedzenie na stole,
– za to, że trzeba skosić trawnik i wymalować dom, bo to znaczy, że mam swój własny kąt, (…)
– za zmęczenie i ból w mięśniach, bo to znaczy, że mogłem ciężko pracować,
– za budzik, który dzwoni z rana, bo to znaczy, że mogę żyć kolejny dzień” (Lasse Lundberg)*
Jak bardzo można sobie pomóc zmianą myślenia 🙂
Dobrego dnia!
Basia
*z książki Liv Larsson, Wdzięczność. Najtańszy bilet do szczęścia. Warszawa 2011, s. 35-36
Przystań 
O! Innymi słowy przewrotna pomysłowość ludzka nie zna granic:-)))))))!
Obyśmy byli pomysłowi w wyszukiwaniu dobrych stron nawet trudnej rzeczywistości!
Pozdrawiam!
Basia
Jestem mężczyzną po 40-tce. Jestem wdzięczny, gdy rano się budzę i coś mnie boli – to znaczy, że żyję 🙂
Przypominam sobie, że na Jedynce było podobne ćwiczenie w czasie warsztatów. Wtedy takie podejście wydawało mi się zgoła śmieszne i absolutnie niewykonalne. Teraz dopiero, z perspektywy długiego dość czasu widzę, jakie wspaniałe skutki daje pozytywne myślenie, uśmiech i wdzięczność.
Dziś dzień szczególnej wdzięczności za Najświętszy Sakrament i za kapłanów. To bardzo trudny czas dla nich – media generalizują i wylewają pomyje szeroką strugą. Dziękuję Bogu za kapłanów i za to, że z godnością głoszą Prawdę…
Bardzo ważnym momentem było dla mnie uświadomienie sobie, że mogę świadomie WYBRAĆ to, jak chcę myśleć. Ktoś to ładnie ujął, że możemy być „reżyserami” własnych myśli. Taką mamy możliwość jako osoby.
Dziękuję za komentarz i pozdrawiam.
Basia